Tonnie Ketelaar sleept Woudsender evenementen naar de mensen toe

grootsneek
Afbeelding

In deze waterrijke streek van Fryslân valt eerbetoon vaak onder de pet. De Sneekweek reikt elk jaar de titel ‘Schipper in de orde van de Sneker Pan’ uit, maar die schipper krijgt een koekenpan en geen pet. In Woudsend hebben ze wél een echte pet. Elke twee jaar zijn daar de feestelijke en druk bezochte ‘Sleepbootdagen’. De organisatie daarvan reikt dan een schipperspet uit aan een inwoner van Woudsend, die zeer verdienstelijk voor het dorp is. De prijs voor de ‘Woudender Sleepbootschipper van het Jaar’ is sinds 1994 veertien keer uitgereikt. De veertiende keer was afgelopen voorjaar aan Tonnie Ketelaar. 

Tonnie Ketelaar loopt niet te koop met haar verdienste, die ze ook absoluut niet onder de noemer ‘ik’ wil scharen. “Yn de Sleepboatwike ha’k him fansels wol op hân, mar hy leit no yn de kast. We dogge ommers alles mei ús allen.“ Ze is overigens wel vereerd met de onderscheiding. “Ik fûn it in hiele eare. En ik soe graach elkenien betankje wolle foar it fertrouwen. Mar echt, ik ha it net allinnich dien…”

Boerderij

Tonnie Ketelaar, nu 54 jaar, kwam een jaar of 25 geleden van Nijhuzum naar Woudsend. Jan Mulder, toen nog een jong bij zijn vader werkende boer, haalde haar naar de Yndyk toe bij Woudsend. Eerst woonden ze in de woning vóór de boerderij. Daar werd zoon Leo geboren. Later zijn ze gewisseld en ze wonen (en werken) nu op de boerderij, waar ze dochter Marieke kregen. Heel zorgvuldig zegt Tonnie dan ook dat die boerderij haar echte werk is. Niet enkel koffiezetten, maar echt daadwerkelijk meewerken op het boerenbedrijf. Daar is het goed toeven, mede omdat Mulder en Ketelaar één van de best opgeruimde boerenerven hebben van  alle boeren. Maar waar niettemin uiterst hard gewerkt moet worden “We ha it wykein noch tegearre oan it swyljen en kuilen west. Fannemoarn stie ik noch tusken de kij.” Tonnie Ketelaar is een boerin, met de zorg voor man en kinderen ook in het pakket. “Da’s myn wurk.”

Parochieraad

Je zou zeggen, druk genoeg. Maar op een gegeven had Tonnie Ketelaar wel de behoefte om kennis te maken met de mienskip van Woudsend. En toen het bestuur van de parochieraad van de rooms-katholieke kerk haar vroeg om daar zitting te nemen, zei ze uiteindelijk ja. Het was het begin van een lange en levendige periode. Op een geven moment besloten de beide kerken van Woudsend dat ze zaterdags open zouden zijn voor de toeristen. Maar die moesten het wel weten. Dat nam Tonnie Ketelaar op zich.  

“En sa rôlle ik fan it iene yn it oare, alle eveneminten hjir moasten fansels reklame meitsje, we moasten elkenien, de Wâldseiners en de toeristen, ynformeare. En at je no de adressen foar it iene ha, kin je it ek foar it oare wol dwaan.” Maar als je haar vraagt wat voor functie ze in de mienskip heeft, aarzelt ze even. Want er is eigenlijk geen echte naam aan te geven. 

Promotie

Nou ja, ze zit met vijf anderen in ‘Woudsend Promotie’. Dat heeft sinds 2015 een soort overkoepelingsfunctie in de informatie. Er zijn in Woudsend allerlei evenementen georganiseerd door groepjes vrijwilligers. Er zijn ook veel dagelijkse toeristische uitstapjes, zoals de ‘elfstegentocht’ en het laten draaien van de beide molens in Woudsend.  

Woudsend Promotie zorgt in samenwerking met de Woudsender website dat het allemaal overal bekend wordt. Hoe doen ze dat? Tonnie houdt een wit A4’tje omhoog. “Sjoch, we ha in wyt feltsje papier en dat fulle we yn mei alles wat der is.” Ze toont de uitgebreide folder van Woudsend Promotie en de door haar gemaakte en beheerde website welkominwoudsend.nl. 

Boerenmarkten

Ze slaat een Leeuwarder Courant open. Daar staat een verhaal in over de boerenmarkten, die ‘s zomers elke donderdag in Woudsend worden gehouden. Dat stuk is van haar hand. “As je je bêst dogge dan kin je in soad. Net sizze: ik-kin-dit-net,” Ze zit ook in de eigenlijke organisatie van die boerenmarkten, samen met een aantal andere dames. Die zijn van ’s morgens heel vroeg tot ’s avonds laat daarmee bezig. Ze begonnen zeven jaar geleden met tien kraampjes, en kunnen er nu geen kraam er meer bij hebben.

En als je dan weet dat de kraampjes ’s morgens opgezet worden en met schroefjes en moertjes in elkaar gedraaid moeten worden op die  drukke, gezellige donderdagen in Woudsend…. De boerenmarkten die er de gehele maand augustus nog zullen zijn…. “Want,” zegt Tonnie Ketelaar, “zet dat er nog even in: de mensen moeten weten dat ze kunnen komen.” En mensen laten zich niet hinderen door het weer, weet Tonnie. “Sels doe’t it reinde, ferkochten se op ‘e merk noch it measte.”

“Kontakten meitsje”

Voormalig medewerkster van een accountant kantoor Tonnie Ketelaar is nu boerin, maar zit, omdat ze het zo leuk vind, ook in die drukke wereld van het promoten van evenementen in een dorp. Het is de wereld van Merk Fryslân,  VVV Friesland-Waterland, Woudsend Promotie. “We brûke elkoar, it giet geweldich.” Dus wat doet Tonnie Ketelaar waardoor ze die pet kreeg? “Kontakten ûnderhâlde en nije kontakten meitsje. En dan sjen litte wat der is…”  

Tekst: Eelke Lok
Foto’s: Ricardo Veen