Nynke van der Meer zorgt met haar hart: Klein, maar fijn

De tekst op haar auto maakt mensen nieuwsgierig naar wat ze doet.  ‘Nynke helpt’ gaat en staat voor goede en betaalbare zorg. Nynke van der Meer is ‘slechts’ een kleintje in de wereld van zorgaanbieders, maar weet: klein is fijn! Kwaliteit van leven zit niet in grote dingen. Persoonlijke aandacht maakt het verschil. 

Toen haar jongste naar de basisschool ging, besloot Nynke van der Meer uit Tjerkwerd het roer om te gooien. “Ik wilde iets doen waar ik blij van werd.” Reden om in 2015 ‘Nynke helpt’ te starten. ‘Hulp aan huis, huishoudelijke ondersteuning en individuele begeleiding’, meldt de tekst op haar auto. Die tekst maakt nieuwsgierig. “Laatst stond mijn autootje in Bolsward bij de fontein. Ik zag een vrouw er naar kijken en vroeg: ‘En? Is het wat?’ Ze moest eerst lachen: ‘Goh, wat leuk’. Daarna vroeg ze: ‘Wat doe jij eigenlijk?’”

Van hernia tot postnatale depressie

Als mensen Nynke op deze manier aanspreken, doet ze graag haar verhaal. Maar dan wél een verhaal zonder poeha. “Ik ben niet van de toeters en bellen, eigenlijk is een stuk over mij in de krant niet mijn ding. Ik ben ik.” Wie Nynke dan wél is, komt het beste naar voren door de verhalen van de mensen bij wie ze over de vloer komt. Zo vertelt de vrouw met een jong gezin die een hernia heeft: “Ik kon amper lopen; we hebben beiden een eigen bedrijf en twee jonge kindjes. Wanneer ik in tranen uitbarstte van teleurstelling, was zij daar die even extra aandacht gaf door even met mij te praten en een arm om me heen te slaan. Niets is haar te gek, we zijn heel wijs met haar. Dankzij haar had ik met het afbouwen van de medicatie overzicht in mijn huis en in mijn hoofd.“ 

Soms ook is de geestelijke gezondheid van de moeder aanleiding om aan de bel te trekken. Nynke: “Als je door een postnatale depressie door de bomen het bos niet meer ziet. Als het donker om je heen is en je ook nog eens kleine kinderen in huis hebt.” Zulke gezinnen ondersteunt Nynke om de eigen dingen weer op te pakken. “Ik wil vooruit. Een gezin kan niet achterover gaan zitten, zo van: wat ga jij doen?”

Niet voor niets staat op Nynkes auto de slogan: ‘2 x 2, vermenigvuldig uw kracht’. “Ik verwacht ook iets van jou. Op een gegeven moment moet je het zelf weer kunnen.” Wat Nynke betreft worden er in de zorg te weinig doelen gesteld en wordt er teveel gepamperd.  “Als je geen doel voor ogen hebt, wordt de zaak onbetaalbaar.”

Met mem naar de dokter

Kleinschaligheid en persoonlijke aandacht is vooral fijn voor oudere mensen met (beginnende) dementie. Een dochter vertelt: “Mem was 91 jaar en had zichzelf altijd gered. Ze zat niet op hulp te wachten, een zorgweigeraar noemen we dat. ‘Niet iedere dag een ander gezicht, daar begin ik niet aan’. Hoe fijn was het dat Nynke kwam: en vast persoon een zelfde gezicht. Nynke wist precies waar mem behoefte aan had. Ze verzon elke keer weer wat anders.“ 

Als je de grip op de wereld kwijtraakt is de band met een vast iemand belangrijk, weet Nynke. Vaak komen bij mensen met dementie de fotoboeken uit de kast. “’Wie zijn dit allemaal?’, vraag ik dan. Dan komen de verhalen over het verleden. Kwaliteit van leven hoeft niet in grote dingen te zitten. Er wordt naar hen geluisterd, ze voelen zich gezien.“ Dat geldt ook voor hun naasten. “’Mem moet even naar de dokter’, zei laatst de zoon van een vrouw die ik begeleid. ‘Ik kan toch ook mee?’, zei ik toen. Daar hadden ze niet over geprakkiseerd. Zo kun je de naasten zorg uit handen nemen.”

Buiten de hokjes

Nynke voelt zich als een vis in het water bij mensen die niet in ‘hokjes’ passen. “Ik wil Nynke houden, geen andere zorgaanbieder”, zei een vrouw met verzamelwoede, die al tig begeleiders had gehad. “Je bent rustig, je luistert, je hebt niet direct een oordeel”, was haar compliment.  Een man die in het verleden van het kastje naar de muur is gestuurd en luidkeels zijn ongenoegen uit over andere zorgorganisaties, heeft 100% vertrouwen in Nynke. Na een valpartij zit hij tijdelijk met een rolstoel in een verzorgingshuis. Hij doet weer een beroep op Nynke zodra hij naar huis mag. “In de zorg hoor je veel: ‘we mogen dit niet en dat niet’. Ik zorg met mijn hart. In overleg is veel mogelijk.”

Veel mensen melden zich bij de gemeente als ze zorg nodig hebben. Die zorg kent mega wachtlijsten, reden voor Nynke van der Meer om mensen te wijzen op alternatieve wegen die ze kunnen bewandelen. Soms kun je terugvallen op je zorgverzekeraar. Een andere keer kan het zinvol zijn een persoonsgebonden budget (PGB) aan te vragen of een beroep te doen op de Wet langdurige zorg (Wlz). Wie goed bij kas zit, kan overwegen zelf zorg in te kopen. “Er zijn mogelijkheden; bel me, dan hebben we het erover”, besluit Nynke haar verhaal. 

Tekst en foto’s: Riemie van Dijk