“Het is een soort familiegevoel”

grootsneek
Afbeelding

Het staat rood omlijnd in de agenda van veel vrijwilligers: het Jorn Feenstra Toernooi Onder13, op donderdag 26 mei 2022. Inmiddels is dit alweer de tiende editie. Het kwintet Tineke Voordewind, Cecilia Looymeyer, Gré Kinart, Josette Kalteren en Mirjam van der Wal kijkt er naar uit. Bijna in koor klinkt het: “We weten wat we moeten doen.”

“Voor mij is het wel simpel’, trapt Josette Kalteren af: ‘Mijn zoon kwam te spelen bij ONS en we gingen de eerste keer even kijken bij het toernooi. Het jaar daarna deed hij zelf mee en vanuit daar werd er door ouders meegeholpen. In mijn geval ben ik daar niet meer mee gestopt.”Voor Gré Kinart was dit een soortgelijk verhaal. “Thierry, mijn zoon, speelde mee bij de eerste editie. Sindsdien ben ik eigenlijk altijd betrokken gebleven en zal dat ook de tiende editie weer doen.” Mirjam van der Wal is iets later ‘aangeschoven’. “Dionne deed mee en in de jaren daarna vond ik het ook nog steeds leuk om te doen en te helpen.”

Dubbel gevoel, maar mooi om te doen

Bij Tineke Voordewind en Cecilia Looymeyer is het wél een ander verhaal. Tineke was al betrokken bij ONS Sneek als vrijwilligster en haar man Wierd zat reeds in de organisatie van het toernooi. “Daarnaast waren de naamgever van het toernooi, Jorn Feenstra, en mijn zoon Peter ook nog eens goed bevriend. Het blijft na het overlijden van Jorn altijd een beetje een dubbel gevoel maar het is mooi om te doen.” Cecilia vult aan: “Ik hielp wel eens in de kantine en vanuit daar ben ik ook bij het toernooi gaan helpen.”

Het vijftal dames is nog steeds betrokken bij het toernooi, hoewel de zoons van Gré en Josette al niet meer spelen bij ONS Sneek en ook de dochter van Mirjam is vertrokken, in dit geval naar sc Heerenveen. Josette: “Ik denk dat ik voor ons allemaal spreek dat dat niet zoveel uitmaakt. Het is ook een soort traditie en familiegevoel. Je hebt een vaste kern vrijwilligers die verantwoordelijk is voor bepaalde dingen waarbinnen ze al jaren hun eigen onderdeel hebben en vervolgens een wisselend aantal nieuwe vrijwilligers. Het is een goed geoliede machine.”

Mirjam vult aan: “Het valt en staat ook met de ouders van de O13. Als zij willen helpen scheelt dat ook een hoop. Met dien verstande dat ze wél de wedstrijden moeten kunnen zien natuurlijk, want dat is de essentie, uiteraard in combinatie met het goede doel.” 

Waar wás je?

Een aantal van de vijf dames is al tijden niet meer op het Zuidersportpark geweest, mede vanwege de regelgeving omtrent Covid-19. Dit is overigens niet te merken tijdens het interview. “Het is een gevoel van thuiskomen en weer verder gaan met hetgeen waar je mee bezig was’, meent Tineke. ‘Dat is niet alleen met de groep vrijwilligers zo, maar ook met scheidsrechters en assistenten. Ik kreeg onlangs nog een appje van de vrouw van een scheidsrechtermet de vraag ‘waar ik was’. Hij moest een wedstrijd fluiten bij ONS. Dat zegt wel iets over de waardevolle herinneringen die we hebben meegemaakt.”

Gré, die al jaren al jaren verantwoordelijk is voor de loterij tijdens het toernooi: “Ondanks dat er een keer een speler geblesseerd raakte en daardoor niet meer kon deelnemen aan het toernooi was het toeval dat diegene via de loterij dan weer een ballonvlucht won. Dat moet dan weer zo zijn, dat geeft wel echt een geweldig gevoel.” Cecilia is van mening dat het

vooral een gezellige dag is. “Op het moment dat het loopt aan het begin van de ochtend is het een geweldige ervaring, erg gezellig onderling.” 

Opbrengst

“De opbrengst moet dit jaar gewoon boven de tiendduizend euro komen’, vindt Mirjam. ‘Het streven is om altijd iets meer geld te kunnen doneren en dit zou wel een heel mooi bedrag zijn.”De overige dames knikken instemmend met dat idee. “Het is voor mij altijd een kippenvelmoment”, vertelt Tineke. “Dat is toch wel waarvoor iedereen het stapje extra wil doen, geld voor KiKa. Hopelijk kunnen we dit jaar weer een recordbedrag bij elkaar krijgen.”

Een van de onderdelen van het toernooi is de eerder gememoreerde loterij. Cecilia: “Dat doet Gré altijd heel erg keurig en netjes. Een keer waren de loten met nietjes vastgezet. Moesten we met zijn allen die nietjes losmaken. Vervelend werk maar je hoorde er niemand over. Dat is zoals het gaat. Iedereen weet wat-ie moet doen en als er ergens een probleempje is dan wordt dit snel weer opgelost.” Gré: “Ja, we helpen elkaar waar nodig om er een onvergetelijke dag van te maken.”

Jorn Feenstra Toernooi

Het Jorn Feenstra Toernooi staat volledig in het teken van het Kinderen Kankervrij fonds (KiKa). Jorn Feenstra (1989-2007) was een jeugdvoetballer van ONS Sneek. Door de gevolgen van kanker is Jorn op een veel te jonge leeftijd van 17 jaar overleden. Jorn is elf jaar lid geweest van ONS Sneek. Om zijn naam binnen ONS Sneek levend te houden en de jeugd te laten beseffen hoe gelukkig je moet zijn als je gezond bent en kunt sporten, is de organisatie er trots op dat met toestemming van zijn familie, Jorn zijn naam is verbonden aan het Internationaal O13 toernooi.

 

Eric Meijer prijs

Een van de voortrekkers van het toernooi, Eric Meijer, overleed enkele jaren geleden. De vijf vrouwen uit het interview zijn unaniem blij met het feit dat er nu een prijs naar hem is vernoemd. “Eric heeft altijd toch een belangrijke bijdrage geleverd aan de organisatie en heeft ook heel veel gedaan voor het Jorn Feenstra Toernooi.’ Als eerbetoon is er nu een prijs uitgeloofd voor de meest opmerkelijke actie van het toernooi.

Deelnemende teams

 1. ONS Sneek
2. Regioteam SWF
3. sc Heerenveen
4. FC Groningen
5. FC Twente
6. FC Utrecht
7. KRC Genk (België)
8. Odense BK (Denemarken)
9. 1. FC Köln (Duitsland)
10. Slavia Praag (Tsjechië)

Tekst en foto’s: Joeri van Leeuwen