Face to face: Rinus Beintema - ‘’Ik zoek altijd het randje op”

Rinus Beintema werd in november 2021 door de rechtbank schuldig bevonden aan het verkopen van wietolie via de post. De Sneker had toen al een lang verleden in het illegaal kweken en verkopen van cannabis, maar was daar in 2006 mee gestopt na een ripdeal waarbij zijn compagnon werd neergeschoten. Na alle mediaophef hieromtrent was het lange tijd stil rond Rinus, maar aan GrootSneek vertelt hij graag hoe het nu met hem is.

Het is een gezellige boel in het huis van Rinus Beintema en zijn vriendin Paula de Wit. Hond Swa drentelt wat door de kamer, terwijl Rinus de koffieautomaat inschakelt. Paula vraagt of we misschien een gebakje lusten. Daarna vertrekken we naar de tuin waar Rinus er eens goed voor gaat zitten. “Weet je, ik wil nog één keer mijn verhaal doen voor mijn stad en haar inwoners”, zegt hij. “Daarna is het klaar, heb ik geen verhaal meer en moeten mensen maar via advocaten en de rechtbank hun gelijk halen. Ik trek me een tikkie terug qua recalcitrant zijn. En dat geeft zoveel rust.”

Zwart inkomen

Rinus neemt me mee terug in de tijd. Het is begin jaren 90. Rinus woont in Den Haag en kweekt wat wietplanten voor coffeeshops, in overleg met de politie. “Ik had de jaren daarvoor wat foute keuzes gemaakt en daar moest ik een gevangenisstraf voor uitzitten”, bekent hij. “Het kweken van cannabisplantjes was een verademing voor me. Laat ik het zo zeggen: het was een match ‘made in heaven’. In 1994 leerde ik Paula kennen en verhuisden we terug naar Friesland, waar ik semi ben opgegroeid. Mijn jeugd bracht ik grotendeels door in het Rijsterbos. Friesland is gemoedelijk en ik vond er gemakkelijker plekken voor de opkweek. Toch ging het maar zozo met mij in die tijd. Ik had een zwart inkomen, rotzooide wat op andere namen en voelde me niet goed. Ik deed niet echt mee in de maatschappij.”

Hobby uitoefenen

“Eind jaren 90 kreeg Paula de kans om een coffeeshop op haar naam in Heerenveen te openen. Dat was mooi voor ons, een legitieme winkel en de mogelijkheid om onze hobby uit te oefenen. Maar algauw zagen collega’s mij als gevaar. Waarschijnlijk omdat ik door eigen kweek scherpe prijzen kon voeren. Binnen zes maanden verdriedubbelden wij onze omzet. Maar de tegenwerking werd ook steeds groter. Er gebeurden allerlei vage dingen - waar ik nu niet over wil uitweiden - en er volgde een politiecontrole. Het gedoogsysteem waarbij de kweker ook een eigen coffeeshop heeft, is een schimmig systeem.”

Keerpunt

In 2006 eindigde het coffeeshopverhaal voor Rinus en Paula. Na een ripdeal in 2012, waarbij zijn compagnon werd neergeschoten, was hij klaar met de hele scene. “Het is niet zo leuk als het wordt voorgespiegeld. Die ernstige gebeurtenis was absoluut een keerpunt in mijn leven. ‘Waarom is dit gedoogbeleid zo idioot?’ Die vraag stelde ik mijzelf keer op keer. Ik wilde andere mensen behoeden voor misstanden en openheid van zaken geven. 

Ik richtte rond het jaar 2011 de stichting ‘Suver Nuver’ op en begon met het verkopen van wietolie via de post. Ik kwam in aanraking met medicinale wietolie door een online artikel dat een vriend van mij doorstuurde. Amerikanen beweerden daarin dat medicinale wiet goed is tegen reumatische artritis en epilepsie. Ik vond het eerst onzin. Het ging ze volgens mij alleen om een situatie te creëren om recreatief cannabis te verkopen. Maar het liet me niet los en uiteindelijk ging ik het ook produceren en verkopen. Ik vermeldde er altijd bij dat ze het gebruik van wietolie in overleg met hun huisarts moesten doen. Mensen waren lyrisch! Ze sliepen er beter door en konden hun medicijngebruik halveren.”

Donateurs

“Door het hele land had mijn stichting inmiddels allerlei social clubs waar leden voor tien euro per maand donateur konden worden en voor een kostendekkende donatie een sachetje wietolie opgestuurd kregen. De zaak draaide als een trein. Binnen drie jaar hadden we van een ludiek idee een miljoenenomzet gemaakt. Allerlei media hadden belangstelling voor mijn verhaal, ze stonden in de rij voor een interview. Ik ging daar graag op in. Ik deed alles voor de goede zaak: het legaliseren van cannabisproducten.”

Gedoogbeleid

Rinus verwachtte min of meer dat hij zijn missie omtrent medicinale wietolie op een gegeven moment zou moeten staken en dat hij vervolgd zou worden. In 2018 kreeg hij zijn eerste brief van de politie, in 2021 werd hij vervolgd, maar een straf bleef uit. “Ik werd schuldig bevonden door de rechter voor het overtreden van de Opiumwet en de Geneesmiddelenwet”, legt hij uit. “Maar ik kreeg geen straf. De rechter riep de politiek op een debat te voeren over medicinale wiet en het gedoogbeleid. 

Ik ging ondertussen verder met mijn zoektocht naar het produceren van legale wietolie. Ik zocht contact met een Amerikaans bedrijf, Hemp Synergetics dat in Pittsburgh gevestigd is. Zij maken door middel van geavanceerde technologie bewerkingen van cannabis. Dat er daar een stuk minder geheimzinnig over cannabis wordt gedaan, komt doordat wiet in een groot aantal staten in Amerika legaal is. Hierdoor wordt er veel meer onderzoek gedaan naar de werking van medicinale wiet bij allerlei aandoeningen.”

Medicinaal gebruik

In samenwerking met Hemp Synergetics lukte het Rinus om legaal cannabiswater, ook wel italwater genoemd (zie kader) te produceren. “Ik wil dat THC-houdende producten voor iedereen bereikbaar zijn”, zegt Rinus stellig. “Daarvoor zoek ik zelf altijd het randje van de wet op, maar ik blijf erbinnen. Ik vind het belangrijk dat het cannabiswater wordt geassocieerd met een positief gevoel. Ik merkte tijdens inloopmiddagen op de social clubs dat mensen mij soms beschaamd vroegen om een cannabisproduct. Dan zei ik altijd: ‘Dit gaat niet over het roken van een stickie, van het opzoeken van een ‘high’, maar over medicinaal gebruik. En nogmaals: altijd in overleg met je huisarts.’

Voor sommige mensen is het cannabiswater een laatste strohalm. Een ernstig zieke vader of moeder, soms met een gezin met jonge kinderen en nog maar drie maanden te leven. Ik kan en zal de werking van de THC-olie niet garanderen, en de ernstige situaties waarin mensen verkeren hebben mij nederig gemaakt.”

Keiharde oplichters

“Waar ik me kwaad over maak is dat er soms keiharde oplichters misbruik maken van kwetsbare mensen. Dat vind ik ronduit schrijnend! Een groot verschil met onze werkwijze. Ik zou graag zien dat er een ‘free meds for all’ komt, zoals wij dit voorheen draaiden: in situaties waarin mensen de olie niet - of niet meer - kunnen betalen en via een bewindvoerder dat bijvoorbeeld kunnen aantonen.”

Eerlijk verhaal

Rinus Beintema is blij met de samenwerking met Hemp Synergetics en het geven van openheid van zaken. “Het eerlijke verhaal vertellen, dat is wat ik doe”, zegt hij tot slot. “Wat Justitie nu gaat doen, dat is afwachten. De maas in de wet die ik heb gevonden kunnen ze zo dichtmaken. Dat heb ik in de afgelopen 35 jaar wel geleerd. In relatieve rust opereer ik en wacht ik af. Ze krijgen mij niet gek meer.”

Wat is CBD, THC en italwater?

Hoewel THC- en CBD-stoffen beide voorkomen in de cannabisplant zit er toch een behoorlijk verschil in. Het belangrijkste verschil, is dat THC psychoactief is en CBD niet. Dit houdt in dat je van THC wel stoned of high kunt worden en van CBD niet. Het is echter mogelijk om een olie te gebruiken waarbij CBD en THC gecombineerd is. CBD kan de negatieve effecten van THC verlichten waardoor deze olie door velen goed verdragen kan worden.

Italwater is een nieuw waterproduct met van hennep afkomstige wateroplosbare cannabinoïden. Het woord ‘ital’ komt vanuit de rastafari-beweging en staat voor het verhogen van de levendigheid: natuurlijk, puur en rechtstreeks vanuit de aarde. Dit zonder kunstmatige toevoegingen zoals kleur-, smaak- en conserveringsmiddelen. Er is ‘italwater Dag’ en ‘italwater Nacht’. Er zitten sporen van THC in italwater. Het percentage is echter dusdanig klein dat dit italwater een legaal product is binnen de Nederlandse wet en regelgeving.

Tekst: Amanda de Vries

Beeld: Laura Keizer