Face to Face: Mallory Jongsma

Wees de baas over je eigen leven. Dat is wat Mallory Jongsma (31 jaar) uit Sneek haar eigen kinderen en de kinderen in haar schoolklas meegeeft.  Laat je niet beperken door de oordelen en vooroordelen van een ander. Ga voor de doelen die jij belangrijk vindt en zorg dat je de beste versie van jezelf kunt zijn. Oók, of misschien wel juist als het leven anders verloopt dan je bedacht had.

Toen Mallory Jongsma twintig jaar was raakte ze zwanger.  Toen haar dochter geboren werd besloot ze: “Ik heb een missie. Ik ga strijden voor haar. Ik ga mijn leven ombouwen.” Ze besloot: je gaat wél je school afmaken, je moet nog zóveel uit het leven halen.

“Je kunt maar beter met de opleiding stoppen”

De reactie van haar toenmalige mentor op de pabo was weinig stimulerend. “Een kind combineren met een voltijds studie? Dan kun je maar beter met de opleiding stoppen.” Reden voor Mallory om op zoek te gaan naar een school die haar wél wilde helpen. Die vond ze bij de NHL. “Ik heb daar mijn verhaal gedaan, gevraagd of ze begrip wilden tonen voor mijn situatie en mij wilden stimuleren en motiveren.”  Haar dochter was dertien weken oud toen ze bij deze school begon. Dat ging niet zonder slag of stoot.

Mallory: “De vader van mijn dochter werkte ‘s avonds. Als ik uit school kwam, was het eerst eten, douchen en naar bed brengen, voordat ik aan mijn toetsen en verslagen kon beginnen. Als zij niet wilde slapen, ging ik tot diep in de nacht door. De eerste anderhalf jaar moest mijn dochter nog weerstand opbouwen en was ze veel ziek. Dan kon ik niet altijd naar school of naar stage. Op school was daarvoor begrip, op stage was niet altijd ruimte voor begrip.” Hoewel ze niet alles kon meemaken had Mallory een fijne tijd op school. “Als er een driedaags kamp was, bleef ik één nacht slapen. Maar op school kon ik even Mallory zijn in plaats van mama.”

Strijdlustig

Mallory moest regelmatig een beroep doen op het strijdlustige dat ze van huis uit heeft meegekregen. “Ik heb tijdens mijn studie contact opgenomen met de gemeente om te vragen waarom ze geen subsidies verstrekken voor studerende moeders. Door te studeren wilde ik voor een goede toekomst voor mij en mijn kind zorgen. Nu was ik verplicht een lening te nemen. Ze kreeg geen reactie op haar vraag. Ook bombardeerde ze de gemeente met de vraag of ze een huis kon krijgen. Ze stond niet ingeschreven, had geen urgentieverklaring en ging tijdelijk bij haar ouders wonen. Dankzij een betrokken politicus lukte het haar een eigen woning te bemachtigen. Meer aandacht van de politiek voor studerende moeders is iets dat Mallory in de toekomst weer wil oppakken.

Speciale diploma-uitreiking

Uiteindelijk wist Mallory in 2017 na 5½ jaar studie de pabo succesvol af te ronden. “Steeds opnieuw moest ik een wiskundetoets doen, dat vroeg heel wat van mijn doorzettingsvermogen. Ik heb heel veel bijlessen genomen, want ik wilde het halen. Er werd speciaal voor mij een diploma-uitreiking georganiseerd door drie docenten van de NHL. Zij vonden dat er een speciaal moment aan moest worden gewijd. Dit waardeerde ik enorm, daarom heb ik iedereen die daarbij aanwezig was bedankt voor de steun en toeverlaat tijdens mijn opleiding. Zij waren op alle fronten een vangnet voor mij.”

Inspelen op kinderen

Tijdens de pabo-opleiding kreeg Mallory het nodige mee over de ontwikkeling van het jonge kind. Dat was belangrijk voor haar, want als jonge moeder wilde ze het extra goed doen.  “Daardoor kon ik beter begrijpen hoe ik in moest spelen op mijn eigen kind. Maar op het ouderschap kun jij je niet voorbereiden. Oud of jong, er is nooit een goed moment; je weet niet hoe het moet. Het is een project dat je zelf vorm moet geven binnen de omstandigheden die er op dat moment zijn.  Mijn oudste dochter was toen ze klein was lief en meegaand. Nu ze elf jaar is en gaat puberen, gaat ze tegenspraak geven. Mijn tweede dochter beleef ik heel anders. Ik was 27 jaar toen ik voor de tweede keer zwanger was. Nu ben ik veel zelfverzekerder, ik weet hoe het is. Pas toen ze een peuterpubertje werd, dacht ik: ‘Hé, nu word ik toch wel uitgedaagd. Met behulp van ‘how2talk2kids’ werk ik aan mijn communicatieskills: hoe kan ik omgaan met boosheid en driftbuien? Die heb ik bij mijn oudste zelden gezien.”

Mallory zal niemand aanraden om jong moeder te worden. “Ik wil mijn oudste dochter meegeven dat ze vooral voor zichzelf mag kiezen. Dat je je dromen achterna moet gaan, dat je alles uit het leven moet halen zolang je jong bent. Moeder worden kan altijd nog. Ouderschap is een hele verantwoording, je moet jezelf aan de kant zetten. Je moet er dingen voor laten.”

Tienermoeder-van-het-jaar-verkiezing

Daarnaast wil Mallory ook laten zien dat je, als daarvoor ruimte is, vanuit de maatschappij je doelen kunt behalen. “Er zijn veel vooroordelen; mensen hebben direct hun mening klaar. Ze denken, dat het je ontbreekt aan waarden en normen, dat je niet kunt opvoeden omdat je zelf nog een kind bent en dat jij je dromen en idealen vergooit. Toen mijn dochter net geboren was en ik met haar door de stad liep hoorde ik iemand zeggen: ‘Kijk, daar gaat weer zo’n tienermoeder’. Die heb ik alleen maar aangekeken, zo van: hoor je wel wat je zegt? Ze keek direct weg.”

Mallory heeft zich verbonden aan de Tienermoeder-van-het-jaar-verkiezing, die jonge moeders en voormalige jonge moeders in een positief daglicht wil zetten en wil laten zien dat zij vooral positieve reacties en vertrouwen nodig hebben. Het initiatief kwam toevallig via social media op haar pad. Jong moeder zijn is wat Mallory betreft niet het einde van de wereld. “Je kunt er iets positief uithalen en de regie over je leven nemen. Ik wil jonge moeders stimuleren om wél naar school te gaan. Je kunt het wel, al zegt een ander iets anders. Laat het je niet vertellen. Laat je niet beperken, je mag de beste versie van jezelf zijn. Heb vertrouwen in de kracht in jezelf: het kan wél! Wees de baas over je eigen leven. Ga op zoek naar gelijkgestemden. Je durft misschien geen hulp te vragen omdat je denkt dat je er alleen voor staat, maar juist dan kun je elkaar helpen.”

“Jíj bepaalt en kiest je eigen pad”

Mallory Jongsma wil kinderen bewust maken: je hebt keuzes. Op de Zwetteschool waar ze nu al weer 4½ jaar werkt, nodigt ze kinderen uit een eigen missie te vormen en daar voor te gaan zonder zich tegen te laten houden door de meningen van anderen. Een voorbeeld van dat laatste is durven dansen. “Ik ben een echte dansjuf, doe veel aan bewegen in de klas. Het maakt niet uit wat anderen van je denken. Als je blij wordt van dansen, doe het dan! Hoe mooi is het te zien dat een kind na verloop van tijd tóch genoeg zelfvertrouwen heeft om ruimte in te durven nemen? De regie houd je zelf. Jij bepaalt, en jij kiest je eigen pad. Dat is iets wat iedereen zou mogen doen en wat ik iedereen mee zou willen geven.”

Beeld: Laura Keizer Fotografie

Tekst: Riemie van Dijk