Annalies van der Veen geeft ‘zicht op geld’

Annalies van der Veen uit crost de hele provincie door, op weg naar echtparen waarvan een van de partners inmiddels in een zorginstelling verblijft. Ze geeft antwoord op vragen als: hoeveel moet ik betalen aan eigen bijdrage?; moet ik de verhuizing van mijn partner ook doorgeven aan instanties? “Senioren met een partner in een instelling laten vaak geld liggen”, weet ze. Dankzij haar aanpak ervaart de achterblijvende partner duidelijkheid en steun.

Na een loopbaan in de zakelijke dienstverlening maakte Annalies van der Veen uit Poppingawier de overstap naar de zorg. Haar huidige zzp-constructie met de landelijke franchiseorganisatie ‘Zicht op geld’ past haar als een handschoen. Haar werk heeft een zakelijk én een menselijk aspect en voor een diepgaande financiële rapportage wordt ze gefaciliteerd vanuit de moederorganisatie.

“Laat ik het u uitleggen…”

In de twee jaar dat ze bezig is heeft Annalies al veel echtparen blij kunnen maken. Ze gunt anderen hetzelfde, maar weet wat mensen soms belemmert contact op te nemen. “Waar ik veel tegenaan loop is gecreëerde angst. Vanwege de toeslagenaffaire zijn mensen afwachtend om toeslagen aan te vragen. Of ze hebben twijfels, omdat iemand uit de omgeving heeft gezegd dat ze hun eigen huis moeten verkopen of moeten scheiden. Soms ook baseren zij zich op onduidelijke wet- en regelgeving. Laatst nog sprak ik een man die daarom zijn AOW niet wilde splitsen. ‘Ja,’ zeg ik dan, ‘laat ik het u uitleggen…’ Na zo’n gesprek zie ik hoe opgelucht mensen zijn dat ze daarna wél weten hoe zaken in elkaar steken.”

Intense periode mantelzorgers

Annalies vindt het belangrijk dat mensen honderd procent een goed gevoel bij haar hebben. “’Ik kom langs voor koffie en dan bel je volgende week maar even of je gebruik wilt maken van mijn diensten’, zeg ik dan.” Ze weet dat mantelzorgers vaak een intense periode achter de rug hebben van zorgen en emoties. “Ze hebben net hun partner naar een instelling verhuisd. Ze hebben last van schuldgevoel: had dit wel gemoeten?” Ze weet ook, dat het vaak enige tijd duurt, voordat iemand hoort hoeveel eigen bijdrage die moet betalen. “Dat creëert enorme onrust. Gelukkig kunnen wij heel snel duidelijkheid geven over de hoogte van de eigen bijdrage. En op basis van de gegevens die we tijdens het intakegesprek verzamelen, leveren we binnen twee weken een complete financiële rapportage aan.”

Ontzorgen

Die rapportage beschrijft het financiële voordeel dat behaald kan worden, doordat een van de partners elders is komen te wonen. “Vervolgens zorgen wij ervoor dat alle instanties geïnformeerd worden over de wijzigingen. Het ontzorgen van de mantelzorger, daar geniet ik enorm van. Samen bespreken we alles, en daarna vertel ik wat ik ga doen, vullen we de formulieren samen in, en zorg ik dat alles doorgegeven wordt. Bij iemand die al zoveel jaar voor de partner heeft gezorgd, ontbreekt de energie om dat uit te zoeken. Bovendien sta je zomaar een kwartier in de wacht en heb je soms het gevoel dat je van het kastje naar de muur wordt gestuurd.

Als mensen de financiële rapportage lezen, zijn ze blij met de duidelijkheid: ik weet waar ik aan toe ben. Mensen krijgen van mij ook de garantie: ik kom niet eerder met de factuur, voordat alle acties door ons zijn ingezet en grotendeels zijn afgerond. Voor iedereen is het mogelijk om voordeel te behalen; het maakt niet uit of je veel of geen pensioen hebt. Voor een mevrouw die dacht dat er voor haar weinig voordeel zou zijn, hebben we een bovengemiddeld bedrag terug kunnen halen. ‘En dat terwijl ik je wou afbellen’, zei ze naderhand lachend.”

Samen werken

Los van financiële vraagstukken komt Annalies diverse andere vragen tegen. Daarbij maakt ze dankbaar gebruik van alle contacten die ze inmiddels opgebouwd heeft in de provincie. Zo heeft ze contacten met maatschappelijk werk van verschillende zorginstellingen, cliëntondersteuners, notariskantoren en mantelzorgmakelaars. “Samen zorgen we ervoor dat de mantelzorger verder kan, en daar doe ik het voor.”

Saapke de Jong uit Grou

“Mijn man kon niet meer thuisblijven vanwege zijn frontotemporale dementie. Het was heel verdrietig hem naar een verpleeghuis te brengen. Over het financiële stuk had ik geen idee. Waar moet je zijn en wat is voordeliger? Mensen uit mijn omgeving zeiden: ‘Ga eens met Annalies praten, misschien kan die wat voor je doen.’

Ze heeft een hele avond bij mij en mijn dochter gezeten en uitgelegd hoe het gaat met AOW, toeslagen en belastingen. Dat was heel ‘noflik’, heel rustig, heel gemoedelijk, geen dwang. ‘Denk er maar even over na.’ Vervolgens heeft ze alle regelzaken uit handen genomen. Ze heeft me een hoop kopzorgen bespaard, want ondertussen moet ik mijn verdriet ook een plekje geven. Dankzij haar heb ik het nu vrij royaal. We hebben nog steeds contact; als ik bel, dan komt ze. Geweldig!”