Jelte de Jong – Boer zoekt Vrouw kreeg van Annemiek geen ‘vlinders in zijn buik’

JUTRIJP - Met de ontknoping in zicht van het populaire tv-programma ‘Boer zoekt Vrouw’ van KRO-NCRV haakte de 33-jarige goedlachse Jelte de Jong uit Jutrijp af.

 Hij pakte zijn spullen en reisde vanaf het Drentse Tynaarlo terug naar ‘het Friese’. “De chemie tussen mij en Annemiek ontbrak,” blikt hij terug. “We vonden elkaar aardig maar we hadden geen van beiden ‘vlinders in ons buik’. Desondanks heb ik een prachtig avontuur beleefd, met een verrassende spin-off. Want na de uitzending waarin ik ‘naar huis toe ging’, ontplofte mijn mailbox, lagen de deurmat en de digitale brievenbus dagelijks vol met een stapel brieven en was het een gekkenboel op mijn ‘social media’ accounts.” Een terugblik.

“Laat ik vooropstellen dat ik niet zo’n wanhopige dertiger ben die smacht naar de ‘liefde van zijn leven’, die niet zonder kan,” zet hij de toon van het gesprek. “Ik kijk met enige regelmaat naar afleveringen van Boer zoekt Vrouw (BzV), maar ik ben niet zo fanatiek dat ik geen uitzending mis. Mijn interesse werd vooral aangewakkerd door de columns die mijn zus Nynke de Jong over het programma schrijft en die ik altijd met veel plezier lees. Maar toen ik de oproep van Annemiek zag, dacht ik wel: ‘Wat een leuke, ondernemende, zelfbewuste vrouw en besloot ik een brief te schrijven, niet vermoedend dat ik zo ver zou komen.”

Drummer van de Putkapel

Even met zevenmijlslaarzen door het leven van Jelte de Jong. Jelte is 33 jaar, woont in Jutrijp, onder de rook van Sneek, is sinds 2010 drummer van het Sneker dweilorkest De Putkapel en werkt als accountbeheerder bij AB Vakwerk.

Hij is de jongste van de vier telgen De Jong en kwam ter wereld in de dorpje Goënga onder de rook van Sneek, waar zijn ouders nog steeds wonen. “Mijn vader, Gerben de Jong, is jarenlang PvdA-wethouder in de voormalige gemeente Wymbritseradiel geweest, en mijn moeder was schoolmaatschappelijk werker. Wij hadden een warm en erg sociaal gezin waarin wij als kinderen alle ruimte kregen.”

Zoekende

“Na mijn middelbare schoolperiode op het Bogerman in Sneek, dacht ik in eerste instantie dat mijn lotsbestemming het onderwijs was, maar na een paar jaar PABO en de opleiding onderwijsassistent als voorbereiding daarop, was voor mij wel helder dat daar mijn roeping in ieder geval niet lag. Na enkele andere werkgevers, kwam ik in augustus 2019 bij AB Vakwerk terecht als accountbeheerder. Mijn kracht ligt in het contact met mensen, maar aan de andere kant ben ik ook commercieel denkend. Ik help nu werkzoekenden aan een baan en bedrijven aan personeel. Dus ‘the best of both worlds’.”

Hoe kwam jij bij Boer zoekt Vrouw?

“Zoals gezegd keek ik weleens naar het programma, maar was ik daarin niet echt fanatiek. Mijn zus Nynke daarentegen, tegenwoordig werkzaam bij het AD, schreef iedere maandag een column over de voorgaande aflevering. Die las ik met veel plezier. Dus ik wist wel wat er speelde. In september 2019 zag ik de voorstelaflevering van het nieuwe seizoen en dacht meteen bij mijzelf ‘wat een leuke boerin. Waarom schrijf ik daar niet een brief op?’. Daar heb ik een weekje mee rond gelopen. Na een barbecue met vrienden, die mij uiteraard continu aan het dollen waren, toch maar een brief geschreven, met in mijn achterhoofd de gedachte ‘daar hoor ik nooit meer wat van’.

Wat schetste mijn verbazing toen ik een paar weken later een telefoontje van KRO-NCRV kreeg dat we eens even moesten praten: Annemiek had mijn brief uitgekozen. Wie A zegt moet ook B zeggen. Ik werd uitgenodigd om met nog 9 anderen te komen speeddaten met boerin Annemiek in museumdorp Allingawier. Dat was een vreemde gewaarwording om te daten met een camera op je neus en een zender om je nek. Maar op een gegeven moment vergeet je die camera’s. Je leert iemand natuurlijk niet kennen in vijf minuten, maar ik vond het een aardige meid en zag het wel zitten. Dat was blijkbaar wederzijds, want ik ging door naar de dagdates, waarbij je er met nog vier anderen een dagje op uit gaat om wat leuks te doen.

Op een stervenskoude donderdag in oktober was een survivalbaan onder Amsterdam het decor voor de ‘dagdate’. De hele dag waterspelletjes, klimmen, rennen, elkaar boven een sloot van een paal afslaan; niet direct mijn grootste passie, maar je moet wat over hebben voor het goede doel. Was een hele leuke maar verrekt koude dag. Ik hoorde nog steeds bij de uitverkorenen, want samen met Steven uit Epe en Erik uit Wenum-Wiesel mocht ik komen logeren in Tynaarlo, het was inmiddels november.”

Leuk en aardig, maar geen klik

“Voor Annemiek was die week gesneden koek, die deed gewoon haar dagelijkse werk op haar melkveehouderij met circa 100 koeien. Ze runt samen met haar vader een gemengd bedrijf. Zij is verantwoordelijk voor de melkveetak en haar vader voor de akkerbouw.

Steven, Erik en ik draaiden mee in de dagelijkse routine van het bedrijf, zodat we ook een beeld kregen van het dagelijks leven van onze potentieel uitverkorene. Tijdens de logeerweek gaf ik al aan bij Yvon Jaspers dat het weliswaar leuk en vriendschappelijk was, maar ook niet meer dan dat. Er was geen klik, maar ik hoopte dat die nog wel zou kunnen komen. Diezelfde dag was ook het eerste keuzemoment en moest een van de mannen de boerderij verlaten. Dat bleek Steven, zodat Erik en ik overbleven. Ik had op dat moment wel het gevoel dat als ik had moeten vertrekken, ik het niet erg zou hebben gevonden, want inmiddels twijfelde ik of Annemiek voor mij wel de ware was.”

Paardenmeisje

“Dat is in de uitzendingen ook wel te zien. Annemiek is een echt ‘paardenmeisje’; Erik heeft daar als paardenhouder natuurlijk ook affiniteit mee, zodat de verhalen alleen nog maar over paarden gingen en ik daar afhaakte. Dat heb ik ook aangegeven aan Annemiek. Ze vroeg mij wel om nog een nachtje te blijven omdat ze op de woensdagavond een paar vriendinnen had uitgenodigd. Dat was gezellig, maar het veranderde niets aan mijn gevoel, dus ben ik op donderdagmorgen na het ontbijt teruggegaan naar Jutrijp. Maar de grote verrassing was dat ook paardenhouder Erik diezelfde morgen huiswaarts keerde, omdat Annemiek een toekomst met hem niet zag zitten. De vonk sloeg niet over. Bovendien vervulde Erik als zoon van de eigenaar van de paardenhouderij een sleutelrol in het ouderlijk bedrijf.”

Dus einde verhaal, einde Boer zoekt vrouw?

Dit speelde allemaal in oktober en november 2019, terwijl de eerste uitzending zo’n beetje half februari op de buis kwam. Ik moest mijn kiezen dus een klein half jaar stijf op elkaar houden. Alleen zus Nynke wist van de hoed en de rand, want die was tijdens en na de opnames mijn vertrouwenspersoon. Mijn ouders wisten dat ik meedeed, maar meer ook niet. En mijn vrienden en kennissen uit Sneek wisten van niks. Ik heb wel bij de eerste uitzending aangegeven dat ze misschien toch maar even moesten kijken, omdat er een bekende meedeed. Met als gevolg dat mijn telefoon daarna ‘ontplofte’.  Vrienden, kennissen, buren, dorpsgenoten, oud-klasgenoten, leraren, klanten, collega’s op het werk, noem maar op. Iedereen belde, mailde of appte, dat was wel heel leuk.”

Tsunami aan liefdesverklaringen

“Toen bekend werd dat ik uit het programma was, nu ongeveer anderhalve maand geleden, kwam de post ook op gang. Brieven die bij Boer zoekt Vrouw binnen waren gekomen, berichten via Instagram, via de mail. Allemaal vrouwen die wel eens nader wilden kennismaken. Zo’n 150 in totaal. En dat midden in de Coronaperiode. Ik was niet van plan om met al die vrouwen een drankje te doen. Tenslotte ben ik ten eerste niet wanhopig zoekende en ten tweede heb ik ook nog een baan van veertig uur. En natuurlijk speelden de coronamaatregelen ook mee. ‘Daten’ op anderhalve meter, beeldbellen en appen zijn bepaald geen ideale methoden om elkaar beter te leren kennen. Het was dus eigenlijk een beetje dezelfde ‘scene’ als BzV, maar dan zonder camera’s en wat fijn is, je hebt zelf de regie in handen.”

Daten; Inmiddels is dit wat veranderd: 

“Inmiddels is het wat rustiger geworden en kan ik mijn normale leven weer oppakken. Er zaten echt heel leuke brieven tussen en ben met één serieus aan het daten. We hebben het heel leuk en gaan kijken hoe het zich ontwikkelt.”

Maar het leven is sinds maart wel veranderd, enerzijds door BzV, maar ook en zeker niet in de laatste plaats door Corona. Ik kom minder bij mijn klanten over de vloer en met de Putkapel staat alles even stil, met inmiddels een stuk of twintig annuleringen. Ik hoop wel dat we in de nabije toekomst weer eens even kunnen samenspelen, want dat stukje van mijn leven mis ik wel.

Het voordeel daarvan is wel dat je even rustig de tijd krijgt om bij te komen van de televisieoptredens.”

Was getekend: Jelte de Jong.

Door: Wim Walda