Berber de Vries schildert portretten: ‘Door de coronacrisis heb ik iets gedaan, wat ik anders níét zou hebben gedaan’

Algemeen
Afbeelding

SNEEK - Berber de Vries was één van de lezers die reageerden toen we een oproep deden naar mooie verhalen uit de coronatijd. In maart 2020 kwam haar drukke leven abrupt tot stilstand. Voor één dag. Na een dag bij de pakken te hebben neergezeten, greep ze naar haar schildersspullen, een hobby die ze had ontdekt tijdens het zwangerschapsverlof van haar zoon Tjerk. Inmiddels heeft ze een flinke collectie schilderijen bij elkaar geschilderd.

“Dat het zo is gegaan heeft zeker te maken met de manier waarop je wordt groot gebracht”, realiseert Berber de Vries uit Sneek zich. “We hebben geen kunstenaars in de familie, maar mijn ouders hebben mij en mijn zusjes altijd erg gestimuleerd om zulke dingen te doen.”

Theater en muziek
‘Zulke dingen’ zijn in dit geval culturele dingen: theater en muziek, bijvoorbeeld. Na haar jeugd in Koudum gaat Berber naar de Popacademie. Na het afronden hiervan start ze, samen met twee vriendinnen, een eigen bedrijf. “Iedere zomer gingen we muziektheatervoorstellingen doen en in de winter deden we onder andere bedrijfsfeesten.” Wanneer het bedrijf na vijf jaar stopt, is er de mogelijkheid om te reizen, iets wat Berber altijd al wil. Samen met haar partner Martin trekt ze een half jaar door Zuid-Amerika. Na deze reis belanden Berber en Martin in 2017 in Sneek.

“Ik voelde me een beetje ontheemd na die reis en dacht: ‘Wat wil ik nou?’ Echt alles lag open, zoveel opties om uit te kiezen.” Ze is superblij als ze terecht kan bij Culinair Podium Lewinski. “Daar ben ik actief in de programmering, de contacten met de pers en als gastvrouw.”

“Een verfje”
Intussen raakt Berber ook zwanger en Martin geeft haar een cadeautje. “Tijdens het zwangerschapsverlof van onze zoon Tjerk kreeg ik een verfje van Martin. ‘Hier, dit moet je maar eens gaan doen’, zei hij. Hij had een collega, Aafje ter Laak-Poot, die ook schildert en die mij en hem uitnodigde om langs te komen en een proefles te volgen. Ik was hoogzwanger en ben maar één keertje geweest, maar het ging eigenlijk best wel goed. Ik tekende altijd al, maar schilderen is in vlakken, tekenen in lijnen.“

Hoewel Berber na de geboorte van Tjerk nog een cursus volgt bij Fimmy Kooijker, ligt het schilderen een tijdje stil vanwege de combinatie werk en kind. En er is ook nog het theater. “Ik had auditie gedaan voor de voorstelling ‘De Wylde Boerinne’ in IJlst. Daarna vroeg regisseur Ypy Zysling me voor een nieuwe voorstelling ‘Smokkelbern’. Dat betekende veel oefenen. In maart, vlak voor de première viel alles stil…”

Resetten: wat kan nog wél?
“Toen alles stil viel was ik één dag helemaal ontheemd en heb ik heel erg gehuild. Misschien had ik eerst iets te veel en nu was alles stil. Ik moest even resetten: wat kan ik dan nog wél? Toen bedacht ik me dat ik wel weer eens kon schilderen. Tekenen was vroeger al een hobby van me. Dat zag ik toen ik deze week bij mijn ouders in mijn oude slaapkamer agenda’s van vroeger bekeek. Op elke bladzijde staan tekeningen.” Maar wáár te beginnen, vraagt Berber zich af. Haar moeder weet raad.

“Mijn moeder wilde wel een portret van Tjerk. Dat was mooi concreet. Tjerk heeft nòg een beppe, dus er kwam nóg een portret.” Daarna volgen vele portretten van kinderen van vriendinnen. “Het hield me enorm bezig tijdens de eerste maanden van de lockdown. Ik ben iemand die zich er erg vastbijt en zich in het schilderen verliest. Dan is het bijna een obsessie en ga ik niet het huishouden doen. Portretten vind ik heel leuk om te doen. Laatst vroegen mensen me om een portret te maken van een overleden familielid. Ik merk dat een portret veel doet bij mensen. Het is anders dan een foto, het is iets persoonlijks, iets waar je naar blijft kijken. Een portret maken luistert nauw: je hoeft maar één streekje anders te zetten en het is de persoon niet meer.“

Experimenteren
Berber experimenteert graag met andere technieken en materialen. Inmiddels heeft ze een eigen stijl ontwikkeld. “Ik maak vrolijke dingen en niet geposeerd. Ik wil dan ook meerdere foto’s van iemand hebben. Foto’s waarop iemand iets doet en niet poseert. Dan wordt het pas echt die persoon.”

Grappig is het boekje met portretten dat Berber tijdens de lockdown maakt van haar partner Martin. Berber maakt het naar aanleiding van de opdracht ‘Probeer eens je huisgenoten te tekenen’, vanuit een cursus van het Atrium. “We zitten ‘s avonds altijd op de bank. Het begon als een oefening, maar ik maakte er steeds meer. En omdat het nu zoveel tekeningen zijn, is het boekje over tien jaar een mooie weergave van de lockdown waarin we nu zitten.“

Enthousiaste reacties
Berber de Vries is bescheiden en wil niet opscheppen, maar krijgt veel enthousiaste reacties op haar schilderwerk. “Ik hoop dat het iets is, waar ik de komende tijd mee door kan gaan. Ik ben nog lang niet uitgeleerd, maar het gaat me goed af. Nu is het tijd om de stap naar buiten te zetten. Ik heb een website gemaakt, zodat mensen kunnen zien wat ik maak.

Door de coronacrisis heb ik iets gedaan wat ik anders niet zou hebben gedaan. Dat het zo goed voor me uitpakt, had ik een jaar geleden niet gedacht.“

Tekst: Riemie van Dijk
Beeldmateriaal: Berber de Vries / Yenny Miedema

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding